بر اساس آمار منتشر شده درحال حاضر در ايران حدود 20 ميليون خودرو وجود دارد كه با توجه به تقاضاي روز افزون و توليدات داخلي و واردات خودرو از كشورهاي خارجي، تعداد خودروهاي موجود در ايران در حال افزايش مي باشد. در انواع خودروهاي مورد استفاده اعم از سواري و خودروهاي سنگين از يك مايع براي خنك كردن (كولانت) موتور خودرو استفاده مي شود. اكثريت سيستم هاي خنك كننده خودروهاي سواري و سـنگين داراي يـك سـيال هـستند كـه بـا گـردش در اطراف موتور، بخش اعظم گرماي ايجاد شده را جذب و به بيرون منتقل ميسازند. ساده ترين، ارزانترين و در دسترسترين سيال شناخته شده، آب است. اما به دلايلي چند از جمله محدوديت استفاده در دماهاي خاص عموما بـين ٥ تـا ٦٠درجـه سـانتيگـراد و ايجاد زنگزدگي در قطعات فلزي اين سيال به تنهايي پاسخگوي نيـاز سيـستم نبـوده و نقـاط ضـعف آن بـه طريقي جبران مي شود. معمولا براي خنك كردن موتور خودرو از آب به همراه ضديخ كه حاوي اتيلن گليكول مي باشد استفاده مي شود. بنابراين بر اساس تعداد خودروهاي موجود در داخل ايران و باتوجه به شرايط خشك آب و هوايي كشور سالانه مقدار قابل توجهي از آب در داخل رادياتور خودروها براي خنك سازي موتور استفاده مي شود. از طرف ديگر امروزه تقاضا براي وسايل نقليه به شدت افزايش يافته است، بنابراين اين مساله يك چالش بزرگ براي صنايع خودروسازي براي توليد يك موتور مناسب و اقتصادي است. عملكرد يك موتور تحت تاثير سيستم هاي مختلفي مانند سيستم سوخت رساني، سيستم روانكاري، سيستم انتقال، سيستم خنك كننده و غيره مي باشد. بنابراين به حساب آوردن آنها در هنگام طراحي موتور براي بهبود عملكرد آن تبديل به يك نياز اساسي شده است